اثرعصاره صبرزرد بر بافت بیضه موش های صحرایی القاء شده با کادمیوم کلراید

زمینه و هدف: عوامل فیزیکی و شیمیایی فراوانی باعث اختلالات ناباروری می شود . کادمیوم یک عامل شیمیایی است که سبب تخریب ساختار سلولی سیستم تولیدمثلی می شود. برای کاهش عوارض ناشی از عوامل مختلف از روش های جدید و طب سنتی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره صبرزرد بر بافت بیضه موش های صحرایی القاء شده با کادمیوم کلراید بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه مساوی شامل؛ کنترل؛ دریافت کننده 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم کلراید، موش های القاء شده با کادمیوم کلراید که تحت درمان با صبرزرد قرار گرفتند ، کنترل سالم و موش های سالم تحت درمان با 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره صبرزرد تقسیم شدند. بعد از 25 روز ، موش ها پس از توزین با استفاده از اتر بی هوش و نمونه خونی از حیوان جهت بررسی سطح تستوسترون تهیه شد، سپس حیوان تشریح گردید، بیضه های حیوان خارج شده و به محلول فرمالین 10 درصد منتقل شد. پس از پردازش بافتی و قالب گیری، مقاطع 5 میکرومتری تهیه شده و با رنگ هماتوکسلین ـ ائـــــــوزین رنگ آمیــزی و با میکروسکوپ نوری بررسی گردیدند. داده ها با آزمون آماری واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین قطر لوله اسپرم ساز، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، لیدیگ و سرتولی در بافت بیضه موش های صحرایی گروه کنترل کادمیوم نسبت به گروه کنترل سالم کاهش معنی داری نشان داد(05/0p<). میانگین تعداد اسپرم و حرکت اسپرم در گروه عصاره و کادمیوم نسبت به گروه کنترل سالم به حد طبیعی نزدیک شد و تفاوت معنی داری دیده شد(05/0p<). نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی صبرزرد باعث افزایش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، لیدیگ و سرتولی بافت بیضه در موش های آلوده به کادمیوم کلراید می شود.